Het sprookje van de drie biggetjes is een volksverhaal uit Groot-Brittannië voor kinderen vanaf 5 jaar. Hieronder vind je enkele bewerkingen van het verhaal en prenten over het verhaal.

1. De drie kleine biggetjes

The Three Little Pigs

door Joseph Jacobs (bewerker)

Lang geleden was er eens een oude zeug en die had drie biggetjes. En omdat ze niet genoeg had om hun te eten te geven, stuurde ze hen de wereld in om hun geluk te zoeken.

De eerste die wegging, ontmoette een man met een bos stro en zei tegen hem: "Alsjeblieft man, geef mij dat stro om er een huisje van te bouwen." Dat deed de man en het varkentje bouwde er een huisje van.

Niet lang daarna kwam er een wolf aanlopen die aan de deur klopte en zei: "Varkentje, varkentje, laat mij erin." Waarop het varkentje antwoordde: "Nee, daarin heb ik geen zin, je komt er niet in!" De wolf antwoordde daarop: "Dan blaas ik maar en dan proest ik maar, en zo blaas ik je huisje uit elkaar." En toen blies en proestte hij, blies het huisje uit elkaar en at het kleine varkentje op.

Het tweede varkentje kwam een man met een bos takken tegen en zei: "Alsjeblieft man, geef me die takken om er een huisje van te bouwen." Dat deed de man en het varkentje bouwde zijn huisje. Toen kwam de wolf eraan, die zei: "Varkentje, varkentje, laat mij erin." - "Nee, daarin heb ik geen zin, je komt er niet in." - "Dan blaas ik maar en dan proest ik maar, en zo blaas ik je huisje uit elkaar," antwoordde de wolf ook deze keer. En toen blies en proestte de wolf, en hij proestte en hij blies, en tenslotte blies hij het huisje omver en at het varkentje op.

Het derde varkentje kwam een man tegen met een vracht stenen en zei: "Alsjeblieft man, geef mij die stenen om er een huisje van te bouwen." De man gaf hem de stenen en het varkentje bouwde er zijn huisje mee. Toen kwam, net als bij de andere varkentjes, de wolf, die zei: "Varkentje, varkentje, laat mij erin." - "Nee, daarin heb ik geen zin, je komt er niet in." - "Dan blaas ik maar en dan proest ik maar, en zo blaas ik je huisje uit elkaar."

En de wolf blies en proestte, en blies en proestte, en hij proestte nog eens, maar hij kon het huisje niet omver krijgen. Toen hij merkte dat hij met al zijn blazen en proesten het huisje niet omver kon blazen, zei hij: "Varkentje, ik weet een mooi veldje met knollen." - "Waar?" vroeg het varkentje. "In de tuin bij het huis van meneer Smit. En als je morgenochtend klaar bent, kom ik je afhalen en gaan we er samen een paar halen." - "Heel goed," zei het varkentje. "Ik zal klaar staan. Hoe laat wil je gaan?" - "O, om zes uur."

Het varkentje stond om vijf uur op en haalde de knollen vóór de wolf kwam. Die kwam om ongeveer zes uur en zei: "Varkentje, ben je klaar?" Het varkentje zei: "Klaar? Ik ben alweer terug en ik heb een mooie pot vol gehaald voor het eten." De wolf werd hier erg boos over, maar hij dacht dat hij het varkentje toch wel op de een of andere manier te pakken zou krijgen. Daarom zei hij: "Varkentje, ik weet een mooie appelboom te staan." - "Waar?" vroeg het varkentje. "In het grote park," antwoordde de wolf, "en als je wilt, haal ik je morgen om vijf uur af om wat appels te gaan halen."

Het kleine varkentje nu repte zich de volgende morgen om vier uur het huis uit en hoopte terug te zijn voordat de wolf kwam. Maar hij moest nu verder lopen en ook nog in de boom klimmen. Zo kwam het dat hij de wolf aan zag komen toen hij net bezig was weer naar beneden te klimmen. En je kunt je voorstellen dat hij erg bang werd. Toen de wolf eraan kwam, zei hij: "Hé, varkentje, was je hier al vóór mij? En zijn het lekkere appeltjes?" - "Ja, erg lekker," zei het varkentje. "Ik zal er eentje omlaag gooien." En hij gooide hem zover weg dat, toen de wolf weg was om hem op te halen, het varkentje naar beneden sprong en hard naar huis liep.

De volgende dag kwam de wolf weer en zei tegen het varkentje: "Vanmiddag is er jaarmarkt in de stad. Ga je mee er naar toe?" - "O ja," zei het varkentje, "ik ga mee. Hoe laat sta jij klaar?" - "Om drie uur," zei de wolf. Het varkentje ging zoals gewoonlijk eerder weg en kwam op de markt aan. Hij kocht een regenton, waarmee hij op weg naar huis was toen hij de wolf zag aankomen. Toen wist hij niet meer wat hij moest doen. Hij kroop in de regenton om zich te verbergen, maar toen begon de ton rond te draaien en rolde de heuvel af met het varkentje erin. Hierdoor werd de wolf zó bang, dat hij naar huis holde zonder naar de markt te gaan. Hij ging naar het huis van het varkentje en vertelde hem, hoe bang hij was geweest voor een groot rond ding dat langs hem heen de heuvel was afgerold. Toen zei het varkentje: "Ha, ha, ik heb je bang gemaakt! Ik ben naar de jaarmarkt geweest en heb daar een regenton gekocht, en toen ik jou zag, ben ik erin gekropen en ermee de heuvel afgerold."

Toen werd de wolf toch zó vreselijk boos! Hij kondigde aan dat hij het varkentje op zou eten en door de schoorsteen zou komen om hem te pakken. Toen het varkentje begreep wat de wolf van plan was, hing hij een pot vol water op en stak er een groot vuur onder aan. En net toen de wolf door de schoorsteen kwam, nam hij het deksel van de pot en de wolf viel erin. Toen deed het varkentje ogenblikkelijk het deksel er weer op, kookte de wolf en at hem op als avondeten. En hij leefde nog lang en gelukkig in zijn stenen huisje.

EINDE

2. Het verhaal van de drie biggetjes werd door Studio 100 bewerkt tot een musical:
“Welkom welkom bij de 3 biggetjes
welkom welkom wat hebben wij plezier
welkom welkom bij de 3 biggetjes
Kom maar snel naar hier...”
Gert Verhulst, Danny Verbiest en Hans Bourlon, het vast tekstschrijverstrio van
Studio100 hebben met Gert Verhulst als regisseur met “De 3 Biggetjes” één van hun beste musicals    geschreven. Vanaf de première loopt alles gesmeerd en het publiek wordt vergast op een vlotte, plezante en swingende musical vol tempo. Het is een musical vol humor en hilariteit maar ook met enkele doordenkers en zedenlesjes. Spijtig dat alleen in sprookjes de liefde het haalt op de haat en dat de liefde boven alle rassen en huidskleuren staat.

Eén van de toppers is zeker “Wuppert” de dwaze wolvenzoon (Peter Thyssen) mede door het script en het acteertalent van Peter brengt “Wuppert”, door zijn dwaze daden, vergetelheid en reacties, de kinderen in beweging. Ze reageren gepast en hij trekt als het ware de kinderen mee doorheen het verhaal van de gefrustreerde boze wolf Baltimoor.

“De 3 Biggetjes” is in feite het vervolg op het oorspronkelijk sprookje. Twee biggen zijn naar het buitenland verhuisd. Alleen “Ganda” (Daisy Thys), die een stenen huisje bouwde, kon aan de driften van de oude wolf “Baltimoor (Dirk Lavrysen) weerstaan. Deze is gefrustreerd omdat hij haar huisje niet kon omverblazen. Wanneer zijn drie zoons “Willy” (Jan Schepens), “Waldo” (Dimitri Verhoeven), “Wuppert” (Peter Thyssen) achttien worden vertelt hij zijn grote verdriet en vraagt zijn kinderen om wraak te nemen op de drie dochters “Knarri”, “Knirri” en “Knorri” (Karen, Kristel en Kathleen van K3).
Om hun vader Baltimoor, die geholpen wordt door de sluwe en laffe vos “Loewie” (Door Van Boeckel), te plezieren trekken ze naar het huisje van de biggen.

Gelukkig is een sprookjes anders dan de realistische boze wereld. De biggen en de wolven geraken ondanks het verschil in ras en kleur toch verliefd. De wolven kunnen het niet over hun hart krijgen de biggen op te eten en gaan zelfs met hun soortgenoten in de clinch om de harten van de 3 biggetjes te veroveren.

Het wolvengevecht zorgt voor suspens en spanning. De kinderen worden zo naar het verhaal toegetrokken dat ze op het puntje van hun stoel kruipen en vol spanning het gevecht van de wolven meemaken.
Naast deze act valt natuurlijk ook de carnaval, als pauzenummer, op waarbij alle dieren uit het bos zich vermommen maar waar ook de wolven de kans krijgen in het café te infiltreren en de biggen te vangen.

De musical zit structureel goed in elkaar. Door de eenvoud en beweegbaarheid van het decor lopen de acts goed in elkaar en blijft, mede door de opbouw van het verhaal, het tempo behouden. De muzikaliteit van deze musical is ook zeer hoog waarbij componist Johan Vanden Ende voor vlotte aansprekende melodietjes met country en rock’n roll tintjes een afbakening tussen het leven van de biggen en dit van de wolven maakt.

Niet alleen het acteertalent en de inzet van alle acteurs valt op. Ook de maskers, kostuums en grime zijn prachtig, terwijl het live orkest onder leiding van Steven Mintjens de liedjes en choreografieën in goede banen leidt.

Kortom “De 3 Biggetjes” is een musical die men moet zien en beleven.

http://www.studio100info.be/biggetjes/